Er is geen eenduidig of pasklaar antwoord. Door de verscheidenheid in onze stationgamma’s kunnen we een heel brede waaier van extremen aanbieden. Onder onze klanten vinden we ook enkele stations met een maandelijks gemiddelde van 2.000 liter, terwijl andere, op één enkele site, meer dan 500.000 liter per maand verbruiken.

Zonder eender welke toegeving inzake kwaliteit worden het materiaal en, bijgevolg dus ook, de investering aangepast in functie van eenieders behoeften.

Zeker niet! De meeste uitbaters van een klassiek thuisstation stellen zich jammer genoeg tevreden met een gevoel van een goed geweten op het moment van de aankoop. Ze kopen tegen een lagere prijs een pomp, tank, enkele leidingen en eventueel een informaticasysteem voor het beheer. Dan onderhandelen ze met de petroleummaatschappij over een gunstige aankoopprijs voor de brandstof in bulk. En ze leven nog lang en gelukkig met het valse geloof dat alles in kannen en kruiken is.

Maar na de droom komt de werkelijkheid. Er spelen nog tal van andere elementen een rol in de rendabele uitbating van een thuisstation.

Gezien het succes van ons systeem via telebeheer in vergelijking met de verkoop van klassieke systemen, zijn er niet veel die er tijd voor willen/kunnen maken.

Er zijn maar twee opties: of u besteedt er toch de nodige tijd aan en dan kost het u een pak meer dan de all-in kost van onze diensten, of u schuift het onontbeerlijke beheer van uw station naar het achterplan, waardoor uw thuisstation zeker niet rendabel meer is.

Natuurlijk. Dat is trouwens een zeer doeltreffende manier om het globaal verbruikte brandstofvolume op een private site te verhogen. Veel van onze klanten doen dit.

Wanneer het eigen verbruik geen investering in een thuisstation rechtvaardigt, wordt het misschien wel rendabel wanneer men het eigen verbruik bij dat van derden rekent. Zelfs diegenen die een voldoende groot eigen verbruik hebben, laten vaak ook andere gebruikersgroepen op hun site toe.

Het is nu inderdaad zo dat vele maatschappijen over verschillende vestigingen beschikken die geografisch van elkaar verwijderd liggen. Twee sites volstaan reeds voor een dergelijk scenario.

Hoewel de voertuigen en chauffeurs in hoofdzaak vaak één site als basis hebben, komt het vaak voor dat de transporten of transfers van de ene naar de andere site gaan. In het ideale geval moet elk voertuig en elke chauffeur met dezelfde badge/code in alle stations van het private netwerk kunnen tanken.

Dat is waar, soms plaatsen we ook klassieke systemen. Het komt echter vaker voor dat we deze moeten ontmantelen om ons telebeheerd systeem op te zetten.

Niettemin zijn bepaalde bijzondere situaties bespreekbaar, vooral dan wanneer men op het randje van een verbruik balanceert dat voldoende is om een thuisstation rendabel te maken. Wanneer u slechts één enkele private site moet beheren zonder eender welke bijkomende tankbeurt in een openbaar station, voor maximaal een tiental voertuigen die niet onderworpen zijn aan de recuperatie van de speciale accijnzen en u in uw station geen andere bedrijven, filialen of gebruikersgroepen toelaat waaraan u tankbeurten moet aanrekenen, dan kan de inplanting van een station van het type MSBox al dan niet uitgerust met een klassiek FUELGUARD®- of MC80-systeem overwogen worden.

Wel, in de eerste plaats natuurlijk omwille van de overduidelijke economische redenen. Het leefmilieu en de vervuiling zijn nu meer dan ooit brandend actueel. Gelukkig bestaan er wetten en normen die verhinderen dat men eender wat doet bij de bouw van zijn thuisstation.

Het ingraven van een brandstoftank in overeenstemming met de regels veroorzaakt aanzienlijke investeringen, niet enkel inzake bouwkundige werken, maar ook inzake de bescherming en veiligheid voor het milieubehoud. Men moet onder andere dubbelwandige slangen, volledig dichte bakken, kathodische beschermingen, enz. gebruiken.